Loemedia

Van Oosterzee is geboren in Indonesië. Haar vader werkte internationaal, waardoor hij steeds naar een nieuwe locatie werd overgeplaatst. De titel van het boek slaat op deze vele internationale verhuizingen in Marijkes jeugd. Ze vertelt: “Vanaf mijn derde tot mijn achttiende zijn we vaak van land verhuist. Telkens kreeg ik een andere naam en andere kamer. Soms logeerde ik ergens, dan waren het al helemaal vreemde kamers.” Van Engeland naar Denemarken naar Nederland, in al deze landen kende Marijke zowel verschillende woonplaatsen als namen. “De ‘ij’ konden ze niet overal goed uitspreken. Op een gegeven moment was er een leraar die zei dat ik Margaret moest heten. Ik vond het helemaal niet erg, je maakt het je eigen. Ik ben opgegroeid met de instelling dat het is zoals het is.”

Vreugde opzoeken
Deze instelling maakt dat Marijke over het algemeen positief in het leven staat. Haar lezers vinden deze positieve ondertoon ook terug in het boek, ondanks het aangrijpende verhaal. “Iemand zei tegen me: “En toch is het geen treurig boek. Het kind is soms verdrietig, maar het is niet allesbepalend”, vertelt Van Oosterzee. Zelfs bij het beschrijven van moeilijke momenten, met een moeder die af en aan ziek is en een vader die merkbaar littekens van de oorlog heeft, weet de auteur er een lichtvoetige draai aan te geven. “Ik probeer ook een grap toe te voegen in stukken die behoorlijk tragisch zijn.” In haar jeugd hield ze haar hoofd ook op deze manier omhoog. “Je vindt je eigen manier om vrolijk te zijn. Ik denk dat alle kinderen in principe de vreugde opzoeken waar die is.”

Foto: RTV Nunspeet

Schrijven voor de volgende generatie
Op haar achttiende besloot Marijke om terug te verhuizen naar Nederland. Sindsdien heeft ze verschillende banen gehad en is haar eigen praktijk gestart als speech-coach. Hoe ze is begonnen met schrijven? “Ik ben dol op schrijven, dat doe ik al heel lang. Toen ik nog voor mezelf werkte schreef ik columns. Eén van de redenen dat ik het boek heb geschreven is mijn kleinkind. Haar moeder zei dat ik eens wat zou moeten opschrijven voor de volgende generatie. Dat heeft mij aangemoedigd”, aldus Van Oosterzee. “Wat ik met het schrijven van dit boek leuk vond is de toon vinden, vanuit het kind schrijven en dan naar de oorlog kijken en de grote problemen die langskwamen. Het was leuk om te spelen met die vorm.”

Reviews
Het boek is ontvangen met uiteenlopende commentaren, vertelt Marijke. “Mijn nicht zei dat ze het tegelijkertijd hartverwarmend en hartverscheurend vindt. Iemand anders schreef mij dat het een ongelofelijk vrolijk en lichtvoetig boek is geworden. Dat is ontzettend leuk om te horen”, vindt de auteur. Het boek is uitgegeven door uitgeverij Elikser en overal verkrijgbaar. Marijke laat weten dat ze ook bezig is met het realiseren van een Engelse vertaling van het boek.