Loemedia

“Het waren de buren van mijn opa en oma, en mijn vader hield altijd contact met hen. We kwamen er vaak op de koffie”, vertelt hij. “Binnen brandden de lampen nog op petroleum en werd er gekookt op een ouderwetse kachel. Ik weet nog goed dat ik mijn eerste koffie met geitenmelk kreeg – dat was even wennen!”

Het huisje stond decennialang op zijn plek, maar moest uiteindelijk wijken voor nieuwbouwplannen van de gemeente. Toen het plan Wezep-West werd uitgerold, kwam de gemeente met het bericht dat het oude huis gesloopt zou moeten worden. Dat leidde tot veel discussie en zelfs bemoeienis van Natuurmonumenten. De weduwe bleef na het overlijden van haar man alleen achter en maakte zich zorgen over de toekomst. Uiteindelijk werd afgesproken dat het huis pas na haar overlijden gesloopt zou worden. Tot die tijd bleef het kleine huisje fier staan, tussen de moderne nieuwbouwwoningen – een bijzonder gezicht.

“Het was een geweldige tijd”, besluit Evert. “En Geertien en Ouwgien waren twee prachtige mensen bij wie je altijd welkom was.”